- mangalioti
- ×mañgalioti, -ioja, -iojo plg. mangaliuoti. 1. tr. maišyti: Ko čia mañgalioji?! KlvrŽ. Nemañgaliok tos kleckynės – kleckynė išpliursta bemangaliojama Šts. Reik pilti nu krašto, o ne mañgalioti po visą bliūdą Krt. Su krabakštu mañgalioti, t. y. maišyti J. Ko čia tu mañgalioji, imk nu daikto Brs. | Ana mañgalio[ja], t. y. liežuvius sujogo J. 2. intr. siausti, išdykauti: Ans mañgaliojo ir nedavė knygos J. \ mangalioti; išmangalioti; sumangalioti
Dictionary of the Lithuanian Language.